Hari ni mcm hari2 biasa. Tapi hari ni hati ibu berbunga riang sbb abah nak balik...ibu mmg ambik timeoff saja nak balik awal. Rumah kena lah kemas...biasa le kan buah hati pengarang jantung nak balik. Tgh tu ibu ajak Nad pg ke Petaling Street saja konon2 nak pg cari bunga..hehehehe...kuar dr opis agak awal sbb konon2nya tak nak jalan jem. Tau2 aje lah KL ni. Kul 12tgh dh kuar opis. Ibu saja try ikut Jln Dewan Bahasa tu sbb sbl ni mmg tak pernah try ikut situ pun. Emm...jln tgh buat stuck sikit le kat dpn DBP tu. Smp kat t/light tu ibu tersilap masuk simpang dh menuju ke arah jln blk semula ke Petaling Jaya. Patutnya ibu terus aje lalu jln Hang Tuah tu. Ibu blh tanya Nad Jln Petaling tu Petaling Street kan...ayooo...ibu dh confius.
Terpaksa lah ibu berpusing lalu dpn Dataran, dpn Pudu baru lah smp ke Petaling Street. Mujur senang cari parking. Lawak pun ada bila Nad kata pelapik tumit kasut dia tercabut sbb terselit kat celah jln raya..hehehe..ibu gelak. Lpa tu nak jd cerita plak penyokong cerminmata hitam & putih ibu blh patah...aduss.... ada2 jek hari ni. Lepas siap2 beli bunga ibu & Nad pun blk le...
Hah...sinilah bermulanya semuanya hari ini dlm sejarah...masa nak keluar dr Jln Petaling tu sure kena lalu jln sblh Bus Stand Klang tu..biasa le jln tu sentiasa sibuk....ada van kelabu berenti dpn kete ibu so ibu pun bg signal ke kanan sbb nak overtake van kelabu tu. Sekali ibu baru gerak van tu pun gerak so ibu pun nk masuk semula le ke kiri...baik ibu lepas toleh kanan & nak toleh ke kiri aje Nad menjerit kata 'k.ina org' ibu punya lah t erkejut trs break. Bila ibu tgk dh ada org kat penjuru kiri dpn kereta ibu. Ya! Allah...punya lah panic, ibu dh langgar org ke. Ibu pun trs tarik handbreak & turun tgk mamat Nepal tu. Betul dh terdencut2 mamat tu. Ibu pun trs bw dia ke klinik. Sampai klinik kat Jln Brickfield tu doc kata maybe x patah tp need to be x-ray. Ibu tak dpt hantar mamat Nepal tu sbb nak anto Nad blk semula ke opis. Ibu settlekan semua bil klinik dia & bg dia duit utk tambang teksi & xray. MMg hari ini dlm sejarah . Blank kejap otak ibu & Nad...kopak juga lah ibu. Dh le tu mamat Nepal tu x reti nak ckp BM, BI lg hampeh...dh jd mcm ayam & itik..adus...Tp doc. tu kata pd ibu dia kata 'baik u nak hantar dia ke klinik, sbb biasa stg org x kan hantar, biar aje'. Ibu kata maybe coz i'm lady kot,x pe lah base on kemanusiaan...lg pun salah mamat Nepal tu sbb nak melintas x tgk kiri kanan main jalan aje ....
Bila dh settle semua sekali nk blk tu ibu baru rasa mmg terkejut & baru blh nak menangis...sedih & takut semua ada...Nad terdiam aje kt sblh ibu..mujur ibu msh ok utk drive tp mcm fobia kejap le.Alamak bos plak tepon. Nad x blh nak bohong cite le...x lama si Fendy plak call tanya ibu ok ke x..mekasih le my friends...K.Ju pun t el...emmm..abg cepat lah balik...
Ptg td nurse klinik tu call ibu dia kata kaki mamat Nepal tu patah...adus...mak..ai..kuat tu...
May 22, 2008
Today is not my day
Posted by Zamry at Thursday, May 22, 2008
Labels: Memory
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment